'Niet met lege handen lopen': interview met Herman Kruize

Interview door Annet Noor | Foto's: Iryna Andriiuk

Vanaf zijn appartement op de 9^e verdieping heeft Herman Kruize (80) een fantastisch weids uitzicht over de zee, duinen en haven van Zaandam tot Zandvoort. Herman is al vijfentwintig jaar actief in IJmuiden met het opruimen van vuil rondom de Schiplaan en dat verdient een bloemetje.

Vanuit de slaapkamer een weids uitzicht op de duinen en haven

Iedereen in de wijk kent Herman: ‘Ze kwamen van de week nog gevonden sleutels bij mij brengen. Dan gaan ze ervan dat ik het wel regel.’ Er is een aantal bewoners in de wijk dat Hermans voorbeeld volgt en ook afval oppikt. ‘Daar zijn we natuurlijk heel blij mee en dankbaar voor,’ zegt Marco Wortman, sociaal wijkbeheerder bij Woningbedrijf Velsen. ‘Als zij materiaal nodig hebben, dan kan ik dat voor ze regelen.’ Herman regelt dat allemaal zelf met mensen van de gemeente.

Niet met lege handen lopen

Ook voordat Herman hier vijfentwintig jaar geleden met zijn vrouw neerstreek maakte hij al straten schoon rondom zijn woning. ‘Ik denk dat dat komt vanuit mijn opvoeding, je loopt niet met lege handen en je maakt jezelf nuttig.’ Op de vraag of hij het met zijn werk niet heel gemakkelijk maakt voor de buurtbewoners, antwoordt hij positief. Maar hij neemt het voor lief: ‘Ik blijf het toch wel doen, ik houd niet van rommel.’

‘Ze moest me kunnen zien’

Herman, geboren en getogen in Borculo leerde zijn vrouw Astrid kennen via een tante van hem die in IJmuiden woonde. Ze werkten samen. ‘Mijn tante spoorde ons aan om penvrienden te worden. Dat hebben we een poosje gedaan en toen ik haar eenmaal weer zag ben ik nooit meer weggegaan. Ik ben tussendoor nog zes maanden naar Australië geweest. We hebben overal gewoond; onder meer aan de Lange Nieuwstraat in IJmuiden, in Heemskerk en bij mijn schoonouders op zolder omdat mijn vrouw niet kon aarden in Heemskerk.’

Meneer Kruize hier met wijkbeheerder Marco 

Herman verruilde destijds de vaart waar hij op de Holland Amerika Lijn werkte als kok voor een baan als stuwadoor bij de hoogovens, en heeft dertig jaar lang voor zijn vrouw gezorgd. Ze had ernstige hartproblemen en de laatste vijf jaar werd dit erger. ‘Dat is ook de reden waarom we hier naartoe zijn verhuisd, omdat er een lift inzit. Helaas is mijn vrouw afgelopen april overleden. De laatste tijd als ik buiten rommel aan het opruimen was dan werd ze onrustig. Ze moest me kunnen zien. Als ze me niet zag dan ging ze bellen, dat was wel eens moeilijk.’

Niet bij de pakken neerzitten

We waren 60 jaar bij elkaar waarvan 57 getrouwd en kregen 1 dochter en een kleindochter. Na haar dood heb ik het heel moeilijk gehad maar ik zit niet bij de pakken neer. Ik ben van de zomer naar Griekenland geweest met een groepsreis voor alleenstaanden en heb er veel gewandeld. Je moet toch dingen blijven doen, anders kom je nergens meer. Ik ga ook nog geregeld naar de sportschool, en ik ga volgend jaar met mijn dochter en kleindochter naar Bali, die reis hebben we al geboekt’.

Gewapend met grijper en afvalzakken en voor vandaag even op sportschoenen want ‘normaal heb ik laarzen aan’ ziet Herman buiten meteen rommel liggen en handig als hij is geworden met de grijper zit het in een oogwenk in de vuilniszak. Herman wil de wijk schoonhouden zo lang als het kan.

Wij zijn heel blij met het werk van de andere vrijwilligers en Herman want zo werken we samen aan de leefbaarheid in de wijk. Wilt u uw eigen wijk ook schoonhouden? Neem dan contact met ons op. U kunt bij ons een ‘Altijd schoon pakket’ (grijper, vuilniszakkenring en een rol vuilniszakken) krijgen.