‘Heb je honger, dan bel je aan.’
Vanuit haar benedenwoning aan de Bloemstraat 7 – achter het raam een bord ‘Voedsel op de plank’ – voorziet Marianne Stok noodlijdende gezinnen uit Velsen van extra levensmiddelen. Week in week uit, al 12 jaar lang. Gelukkig hoeft ze niet alles in haar eentje te doen.
Marianne’s woning staat vol met dozen, pakken en blikken. Niet alleen levensmiddelen, maar ook wc-papier, speelgoed, kattenvoer en producten voor lichaamsverzorging. Dingen die mensen die tijdelijk tussen wal en schip zijn geraakt, goed kunnen gebruiken.
Marianne: “Mijn man Rob en ik zijn voor het eerst in actie gekomen, toen we op Facebook een hulpkreet lazen van een jonge moeder. Ze postte een foto van een lege koelkast, hartverscheurend. Toen hebben wij spontaan onze goedgevulde voorraadkast leeg getrokken. Aan de vele reacties op haar hulpvraag merkten we hoe hoog de nood was. Veel mensen reageerden met: “Sorry, we willen wel helpen, maar we hebben niets over.” Een tijdje daarna kwam mijn dochter zelf in de problemen. Zij bleef alleen achter met twee kleine kindjes. Het duurde bijna twee maanden voordat ze een uitkering kreeg.
En als je niemand hebt, hoe kom je dan aan eten? Moet je soms stelen? Dan kun je beter bij mij aanbellen. Ik krijg hier huilende moeders aan de deur. Dat is toch te gek voor woorden!”
Hoe kom je aan de spullen die je uitgeeft?
Marianne: “De eerste twee jaar kochten we alles zelf in, uit eigen zak. We stelden pakketten met eerste levensbehoeften samen, genoeg voor 1 dag eten. Gaandeweg kregen we steeds meer hulp van vrienden, familie en collega’s. Nu zijn er sponsoren die spullen inkopen en langs- brengen. Geen geld, dat neem ik niet aan. Periodiek of op afroep. Ik stuur bijvoorbeeld een bericht rond: wie zorgt voor vuilniszakken of waspoeder? Verder heb ik een fundraiser, Maaike Bouwens, die geld inzamelt en daar spullen voor inkoopt. En elke dinsdag stuurt Han Bouwens van de AH op het Marsmanplein een vrachtwagen met levensmiddelen langs, al meer dan 10 jaar.”
Hoe verdeel je de spullen?
Marianne: “Elke dinsdagochtend komen hier tussen de 17 en 25 gezinnen aan de deur met een boodschappentas. Mijn Rob is in 2017 overleden, maar ik hoef niet meer alles alleen te doen. Gelukkig niet, want ik werk ook nog 32 uur als hoofdconducteur bij NS. Buurtgenoot Marjo, mijn nicht Anita en mijn schoonzus Els helpen me elke week. Wij vragen naar het aantal mensen in het gezin en we vullen hun tas met boodschappen. Als de kinderen meekomen, mogen die een snoepje uitzoeken.”
Heb je nog wensen voor ‘Voedsel op de plank’?
Marianne: “De Rotary uit Santpoort heeft een schuurtje gebouwd voor extra opslag. Daar ben ik superblij mee, maar ik kom altijd ruimte tekort. Ik zou er zo graag een schuur of garage bij willen hebben. Dat is echt mijn hartenwens. En verder hoop ik dat ik lang gezond blijf, want ik doe dit mooie werk heel graag. Voor de mensen, maar ook ter nagedachtenis aan mijn Rob.”